Ewa Dudziec

Jeśli doświadczasz któregoś z niżej wymienionych problemów, nie czekaj i skorzystaj z mojej pomocy i wsparcia:

• zaburzenia lękowe (napady paniki, agorafobia, lęk społeczny, fobie, stałe zamartwianie się),
• zespół stresu pourazowego (PTSD),
• depresja, obniżony nastrój, myśli samobójcze,
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (przymus powtarzania jakiejś czynności lub występowanie myśli natrętnych),
• zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia i inne),
• zaburzenia osobowości,
• zaburzenia snu, bezsenność,
• zaburzenia psychosomatyczne,
• problemy w relacjach z innymi,
• zaburzenia osobowości,
• różnego rodzaju sytuacje kryzysowe (m.in. utrata pracy, bliskiej osoby, zdrada, rozwód),
• wypalenie zawodowe,
• uzależnienia behawioralne,
• trudności wychowawcze, zaburzenia zachowania.

Pełni rolę pierwszego kontaktu, to jedno lub kilka spotkań mających na celu wstępne rozpoznanie trudności i potrzeb oraz dobranie skutecznej formy pomocy. Jest to też czas, kiedy dwie osoby poznają się, po czym podejmują wspólnie decyzję o ewentualnej dalszej współpracy.

Jest to regularny kontakt dwóch osób – klienta i psychoterapeuty, mający na celu poznanie źródeł pojawiających się trudności, pracę nad nimi, a w rezultacie skuteczne rozwiązanie problemów oraz poprawienie satysfakcji życiowej.

Psychoterapię indywidualną zawsze poprzedzają konsultacje psychologiczne wraz ze wstępną diagnozą oraz wspólnym ustaleniem celów i warunków współpracy. Długość procesu psychoterapii ustalana jest indywidualnie (w zależności od rodzaju i nasilenia problemu). Psychoterapia może stanowić zarówno okazję do rozwoju i poznania siebie, jak i do zrozumienia i uporania się z różnymi problemami (emocjonalnymi, psychicznymi czy interpersonalnymi). Wskazane jest, aby sesje terapeutyczne odbywały się regularnie (najlepiej raz w tygodniu).

Okres dorastania jest czasem trudnym zarówno dla nastolatka, jak i jego rodziców. W tym okresie młoda osoba doświadcza wielu zmian, zarówno w wyglądzie fizycznym jak i w rozwoju poznawczym oraz emocjonalnym. Problemy nastolatka mogą się manifestować się poprzez zaburzenia zachowania i emocji, zaburzenia lękowe, odżywiania, depresyjne lub inne. Kiedy nastolatek przeżywa trudności, z którymi nie potrafi poradzić sobie samodzielnie, warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty.

Psychoterapię młodzieży zawsze poprzedzają konsultacje psychologiczne. W pierwszym spotkaniu konsultacyjnym uczestniczą rodzice wraz z nastolatkiem. W tym czasie zbierane są podstawowe informacje dotyczące rozwoju, pojawiających się trudności, rozmowa uwzględnia zarówno perspektywę nastolatka, jak i jego rodziców. Następne spotkania mają charakter indywidualnych spotkań z nastolatkiem, aczkolwiek na pojedynczą sesję lub jej fragment mogą zostać zaproszeni również rodzice. Sesje terapeutyczne odbywają się regularnie, a czas trwania terapii zależny jest od problematyki klienta. W przypadku osoby niepełnoletniej, zgodę na terapię muszą zawsze wyrazić rodzice.

Dotyczą problemów wychowawczych napotykanych przez większość rodziców na różnych etapach rozwoju dziecka. Mogą wiązać się z wszelkimi trudnościami związanymi z okresem dzieciństwa jak i dojrzewania (np. trening czystości i zasypianie, trudności dziecka w budowaniu kontaktów z rówieśnikami lub z dorosłymi, agresja, bunt lub przeciwnie - nieśmiałość, lękliwość, wycofanie). Wskazane są także rodzicom doświadczającym wątpliwości, co do prawidłowości rozwoju swojego dziecka. Jak przebiegają konsultacje rodzicielskie:

• na pierwsze spotkanie zapraszani są sami rodzice, służy ono omówieniu zgłaszanych problemów, zebraniu informacji o funkcjonowaniu dziecka oraz przyjrzeniu się systemowi rodzinnemu. Podczas tej rozmowy psycholog wraz z rodzicami ustalają sposób i termin następnych spotkań.
• kolejne spotkanie odbywa się z dzieckiem (czasami w obecności rodzica). Podczas tego spotkania psycholog zapoznaje się z perspektywą dziecka, ma okazję zaobserwowania zachowań dziecka podczas spontanicznej bądź kierowanej aktywności. Tworzy to możliwość przyjrzenia się mu i zdiagnozowania ewentualnych przeszkód w harmonijnym rozwoju emocjonalno-społecznym. Niekiedy istnieje potrzeba kilku spotkań o tym charakterze, szczególnie przy dzieciach i nastolatkach nieśmiałych, zamkniętych w sobie, które potrzebują więcej czasu na obdarzenie drugiej osoby zaufaniem.
• w dalszej kolejności psycholog dzieli się swoimi spostrzeżeniami, przybliża możliwe formy pomocy, udziela rodzicom odpowiedzi oraz przekazuje wskazówki, które będą fundamentem pewnych zmian w relacji z dzieckiem, bądź w jego funkcjonowaniu.